therapie voor stress, burn-out en rouwverwerking
Wat is stress eigenlijk? Stress kan voor iedereen anders zijn. En datgene dat de stress veroorzaakt kan door iedereen anders ervaren worden. Spanning is goed, omdat het ons extra alert en geconcentreerd houdt. We kunnen adrem reageren en soms zelfs beter presteren. Het hoort bij het leven en komt bij iedereen voor.
Maar sommige situaties leveren stress op zonder dat deze effectief te gebruiken is. Mensen raken bijvoorbeeld gestrest tijdens hun dagelijkse verblijf in de file. Ook bouwen we stress op wanneer werkdruk constant te hoog is of als er thuis voortdurend spanningen zijn door ziekte, ruzies of door een financiële zorgwekkende situatie. Als stress te lang aanhoudt en/of er geen tijd is om te herstellen, worden de gevolgen op steeds meer gebieden merkbaar en kan het evenwicht permanent verstoord raken. Dit kan leiden tot overbelasting en zelfs tot een burn-out. We zijn stress zo normaal gaan vinden dat de signalen vaak niet worden opgemerkt of niet worden herkend als stress-signalen.
Stressgerelateerde klachten zijn onder anderen:
- Hoofdpijn
- Slapeloosheid
- Eetproblemen
- Maag en darm klachten
- Concentratie problemen
- Angst en paniekaanvallen
- Geheugenverlies
- Stemmingswisselingen
- Opgejaagd gevoel
- PTSS
- Gevoelig voor prikkels
- Verward of duizelig
- Nek en rugklachten
Stressklachten geven meestal aan dat je niet meer in contact bent met je eigen kern: je passie en je eigen basis. Laat de situatie die jou stress geeft niet langer meer je leven bepalen. We kunnen samen kijken wat jij nodig hebt om hier een keerpunt in te maken, zodat je weer en meer levensenergie krijgt.
Rouwverwerking
Rouw is een normale gezonde reactie waarin verlies wordt verwerkt en herinneringen aan degenen die je verloren bent een andere betekenis krijgt. Ook eerdere verliezen worden in zo’n periode vaak herleefd. De gevoelens hierbij zijn vaak onvoorspelbaar, soms met intens verdriet, een verdoofd gevoel en dan voel je opeens schuld. Ook het gevoel in de steek gelaten zijn en boosheid komen voor. Iedereen rouwt op zijn eigen manier en in zijn eigen tempo. Dit kan niet anders; we zijn uniek in ons zijn.
Als je een dierbare verliest, zal hier eerst een besef op moeten komen. Dit is nu de realiteit dat de persoon niet meer terug zal komen. Dit besef van onomkeerbaarheid is nodig om de pijn van het gemis te kunnen voelen en dit doet pijn, heel veel pijn. Maar wat als je daarna de draad van het leven weer probeert op te pakken, maar het gevoel hebt dat je vastloopt? Je toch niet kunt aanvaarden dat de persoon niet meer terug komt, je voelt je verdoofd of je gaat gevoelens uit de weg gaat door te vluchten in werk of genotsmiddelen? Of je komt niet los van het intense verdriet, het lukt je niet om het leven zonder je dierbare aan te passen? Dan is het fijn om hier eens met iemand over te kunnen praten; gewoon praten zonder oordeel of moeten, maar jij met jouw verhaal.
Zoek je hulp?
Dan wil ik je graag uitnodigen in mijn praktijk om samen te kijken naar en te werken aan jouw hulpvraag.
